กระเบากลัก ชื่อสมุนไพรไทยอื่นๆเช่น กระเบาลิง(นครสวรรค์),กระเบาพนม(เขมร),กระเบาซาวา(เขมร-จันทบุรี),กระเบียน(จันทบุรี),คมขวาน(กบินทร์บุรี,ปราจีนบุรี),จ๊าเมี่ยง(ลำปาง),ดูกช้าง(กระบี่),ดูกผี(ลาว-กบินทร์บุรี),ปะโดลูตุ้ม,ปักกราย(ปัตตานี,มาเลเซีย),หัวค่าง(ประจวบคีรีขันธ์,สุราษฎร์ธานี) ชื่อวิทยาศาสตร์ของสมุนไพรไทย Hydnocarpus ilieifolia King วงศ์ FLACOURTIACEAE เป็นสมุนไพรไทยไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงกลาง ผลัดใบ ลำต้นส่วนมากตรง เปลือกเรียบ สีเทา เนื้อไม้สมุนไพรไทยส่วนแก่นสีเหลืองกรัก ต้นต้องมีอายุหลายปีจึงจะสร้างแก่นได้ กระเบากลักต่างกับกระเบาน้ำคือ ใบกระเบากลักจะมีหนามคมข้างใบ คล้ายเหงือกปลาหมอ ลูกเล็กกว่า เนื้อไม้มีสีขาวแกมเหลืองอ่อนๆ เสี้ยนตรง เนื้อละเอียดสม่ำเสมอ ใช้ทำเครื่องมือทางการเกษตรได้ดี เนื้อในเมล็ดสามารถรับประทานและนำมาทำเทียนไขและสบู่ได้ด้วย เป็นพรรณไม้หลักของป่าดิบแล้ง ชอบขึ้นตามป่าเบญจพรรณทั่วไป ขึ้นได้ดีทุกสภาพดิน และชอบขึ้นบนภูเขาหินปูน ส่วนที่นำมาทำยาคือเมล็ด ซึ่งสกัดเป็นน้ำมันกระเบาได้ นอกจากนี้ยังใช้เปลือก ใบและดอกอีกด้วย ใบสมุนไพรไทยนี้ เป็นใบเดี่ยว ติดเรียง สลับ ทรงใบรูปขอบขนานหรือรูปไข่ แกมรูปหอก กว้าง … Continue reading →